Widawa

Nawigacja i wyszukiwanie

Nawigacja

Szukaj

Granica miasta Wrocławia od strony północnej opierała się o rubieże osiedla Różanka i Poświętne.. Biegła ona wzdłuż rowu melioracyjnego toczącego swoje wody od północnego-zachodu w kierunku rzeki Widawy, przechodzącego pod ulicą Żmigrodzką za zakładami piekarniczymi. Od tego rowku zaczynały się pola należące do wsi Widawa. Od wschodu pola te graniczyły z polami należących do osiedla Poświętne, a także do wsi Polanowice.
Pomiędzy drogami biegnącymi do Widawy i Lipy Piotrowskiej od czasów pruskich istniały forty obronne, odnowione w czasie I wojny światowej, podobnie jak okalające obecne osiedle Sołtysowice.
Miejsce to oznaczano nazwą "Hafenfhal" i było zamieszkałe do 1944 roku Trzeba pamiętać, iż Wrocław wówczas też ogłoszono twierdzą.
Forty te położone były na obszarze pomiędzy dzisiejszą ulicą Irysową, a naszym Nowym Osiedlem Widawa. Wykorzystywały one umiejętnie istniejące wówczas stawy, jako pozostałość po trzech cegielniach usytuowanych tam na przełomie wieków XIX i XX. Przy okazji Poświęcki Stawek ( u zbiegu dzisiejszej ulicy Żmigrodzkiej i Poświęckiej) to też glinianka. Cegielnie wykorzystując boom budowlany jaki zaczął się w tym czasie, dostarczały cegły na teren ówczesnych Karłowic i Różanki. Ciekawostką jest, że w latach trzydziestych stawy zamieniono na tereny rekreacyjne przede wszystkim dla mieszkańców Wrocławia, przybywających tam licznie istniejącą kolejką wąskotorową.

Most widawski - widok dzisiejszy

Były one alternatywą wobec lasku Osobowickiego, tak wówczas popularnego miejsca relaksu. Od strony zachodniej oraz północno-zachodniej za poznańską linią kolejową Widawę i Lipę Piotrowską odgradzały pola irygacyjne, powstałe jeszcze w końcu XIX wieku. Tam przez Odrę dostarczał nieczystości z Wrocławia wiszący pod mostem Poznańskim (zbudowanym w 1897 roku) kolektor, póżniej, po wybudowaniu w roku 1916 mostu Trzebnickiego, przemianowany na most Osobowicki.
Granice północne ówczesnej wsi Widawy (przed rokiem 1201 zwaną Nawidavo),to podobnie jak i dzisiaj stare koryto rzeki Widawy. Przy okazji wspomnieć trzeba, że betonowy most (dzisiejsza nazwa "most Widawski") na tej rzece wybudowano na początku XX wieku, zastępując istniejący w tym miejscu most drewniany, obok dawnego brodu pamiętającego jeszcze bursztynowe szlaki kupieckie. Na starym moście pobierano już od roku 1266 opłaty celne, początkowo na rzecz księcia Władysława, arcybiskupa Salzburga, a po jego śmierci na rzecz Henryka III, a następnie dla Henryka IV Prawego. Jak już wtrącamy trochę historii, to ciekawostka. Widawa, a raczej most Widawski, wpisał się w życiorys słynnej hrabiny Cosel (pamiętacie film pod tym tytułem?).Otóż hrabina Anna Hoym, owa hrabina Cosel, metresa króla polskiego Augusta II Mocnego, dążąc pilnie z Drezna do Warszawy, aby odtrącić od jego boku nową faworytę Mariannę z Bielińskich Danhoffową, przeliczyła swoje wpływy i właśnie na tym moście została zawrócona przez zauszników Marianny do Saksonii. Tam za jej sowitymi apanażami, doprowadzono do osadzenia hrabiny w twierdzy Kőnigsten, a następnie już do śmierci w zamku Stőlpen.

Informujemy, że strona korzysta z plików cookies w celu realizacji usług. Możesz określić warunki przechowywania lub dostępu do plików cookies w Twojej przeglądarce. Polityka prywatności .